برای هم چتر باشیم

چتر عشقی برای همه ی عاشقان

زیر این طاق کبود، یکی بــــود، یکی نبـــــــود
 
مرغ عشقی خسته بود، که دلش شکسته بـــــود
 
اون اسیر یه قفس، شب و روزش بی نفـــــــس
 
همه آرزوهاش، پـر کشیدن بــــــود و بــــــــــس
 
تا یه روز یه شاپرک، نگاشو گوشه ای دوخـت
 
چشش افتاد به قفس، دل اون بد جوری سوخـت
  
زود پرید روی درخت، تو قفس سرک کشیـــــد
  
تو چش مــــــرغ اسیر، غم دلــــتنگی رو دیــــد
 
دیگه طاقت نیاورد، رفت توی قفـــس نشســــت
 
تا که از حرفهای مـرغ شاپرک دلش شکســــت
 
شـــــاپـــرک گفت که بیا تا با هم پـــر بـــکشیم
 
بریــــم تــــا اون بالاها ســــوار ابـــرها بشیــــم
 
یـــه دفعــــه مـــرغ اسیـــر نگاهش بهاری شـــد
 
بارون از برق چشاش روی گونش جاری شـــد
 
شـــاپــرک دلش گرفت وقتی اشک اونو  دیــــد
 
با خـــودش یه عهدی بست نفـس سردی کشیـــد
 
دیگه بـــعد از اون قفـــس رنگ تنهایی نداشــت
 
تـوی دوستی شاپرک ذره ای کـــم نمی ذاشــــت 
 
تـــا یه روز یه بــاد سرد، میـــون قفس وزیــــد
 
آسمون سرخابی شد سوز بــرگ از راه رسیـــد
 
شــاپــرک یــخ زد و یـخ، مرد و موندگار نشــد
 
چشـــاشو رو هم گذاشت دیـگه اون بیدار نشـــد
 
مــرغ عشـــــق شاپــرکو به دست خــدا سپــــرد
 
نگـــاهش به آسمون، تا که دق کــردش و مــرد
 
( دوستان اینو به یاد شاپرک خودم نوشتم که همین امروز مرد...)
 
نوشته شده در پنج شنبه 18 آبان 1391برچسب:عشق,مطلب عاشقانه,مطلب جالب,عکس عاشقانه,شعر عاشقانه, شاپرک, مرغ عشق,ساعت 4:47 بعد از ظهر توسط نیلوفرآبی|


قالب وبلاگ Coeur